Cercanías de Vriesland

Por esta época Carlos de Haes trasládase ao norte de Europa especialmente a Holanda e frecuenta localidades como Vriesland, onde realiza diversos estudos e cadros de sosegados e simples paraxes lacustres con ambientacións brumosas e tonalidades agrisadas, e nos que deixa patente pequenos retrincos da súa terra natal seguindo o que xa fora tradición na pintura do seu país.

Pero ademais Haes, segue aos seus mestres contemporáneos belgas inspirados en gran medida nos pintores holandeses do século XVII e que xa asimilaran os ditados que se desprendían da pintura flamenca do século XV naquel manifestar o seu gusto polo cotián.

Nesta obra observamos elementos que son recorrentes en moitas paisaxes de Haes e que teñen unha marcada aparencia de ordinarios, forman parte da cotidianeidad laboral dos aldeáns (o tramo de empalizada, vellas comportas, unha pequena ponte rústica que atravesa augas semiestancadas onde está varada unha barca ou un home lanzando a súa cana de pesca e o rutineiro paseo das aves acuáticas. A representación deses elementos na súa normalidade trasládalle á natureza un acougo que fai contrapunto á inestabilidade xerada polo cargado ambiente atmosférico, transforman a paisaxe en vivida afablemente dun modo próximo a como fixeron primeiro John Constable e despois os seus seguidores de Barbizón.

A composición do cadro organízase en dúas franxas horizontais de terra e ceo que aparentan un tamaño similar se non fose o engano óptico que xera o ceo ao reflectirse sobre as augas e proxectar sobre elas a continuidade das nubes.

Haes tamén foi un mestre no tratamento das celaxes encapotados e as súas dinámicas cambiantes mediante pinceladas máis pastosas. Técnica que contrasta, con todo, coa pincelada máis fina e transparente que define as sosegadas augas dos primeiros planos. Esa aparencia sutil que Haes dá ás augas, vai permitir, nesas paraxes sombrías do norte continuar xogando cos efectos lumínicos e os seus matices e proxectar sobre as augas unha rica variedade de reflexos como se pode ver na figura do pescador, a ponte, a comporta, aves ou vexetación e celaxe. Técnica, que á vez tamén difire da dada á vexetación, a base de pinceladas máis soltas e cheas de frescura capaces de aglutinar e transmitir á vez o aspecto húmido do ambiente circundante.

Estas diferenzas de execución levan a considerar a Haes un gran mestre da técnica e introductor dunha modernidade paisaxística de efectos realistas que termina desprazando tanto á paisaxe romántica como á pintura de historia que gozaba de gran éxito na España do momento.