Imaxe:
Cristo en la cruz
Folla técnica
Número de inventario:
3127
Materia / Soporte:
Táboa
Contexto cultural / Estilo:
Renacemento
Cronoloxía:
1550[ca]-1610[ca]
Clasificación:
Pintura
Procedencia:
Depósito: Rvdo. Padre Secundino Martín (06/09/1961)
Historial:
AUTORÍA: A obra foi depositada no Museo polo Padre Secundino Martín da Orde Pais Dominicos quen a atribuíu a Juan de Juanes. Actualmente e segundo as referencias achegadas polos técnicos especialistas do Museo de Belas Artes de Valencia atribúese a Nicolás Borrás, un artista que mantivo lazos coa familia dos Macip e que probablemente se formou no taller de Juan de Juanes.
Medidas:
Con marco: Altura = 114 cm; Anchura = 81,5 cm; Profundidade = 6 cm
Táboa: Altura = 105 cm; Anchura = 72 cm
Técnica:
Pintura ao óleo
Obxecto:
Cadro
ATRIBUIDO A NICOLÁS BORRÁS
Cristo crucificado no Calvario, vestido co pano de pureza, apoiado no supedáneo e con tres cravos. Á dereita de Cristo sitúase a Virxe María cuberta cun manto negro e coas mans cruzadas sobre o peito, á súa esquerda o apóstolo Xoán. O aire monumental e a idealización destas figuras remítennos ás características do estilo de Borrás. Ao fondo divísase a cidade de Xerusalén coas súas murallas. Esta escena da crucifixión é un exemplo do carácter austero que a Iglesia quixo imprimir ás representacións dos temas relixiosos seguindo as recomendacións do Concilio de Trento. O pintor mantense fiel á narración do evanxeo de san Mateo e mostra as tebras invadindo a terra cando Jesús expira, converténdoo ademais en foco de atracción visual ao reducir, respecto a épocas anteriores, o número de personaxes que asisten ao sacrificio. Acompáñano só o apóstolo san Juan e a Virxe, que xa non aparece desvanecida senón de pé e dominando a súa dor, seguindo a cita do evanxeo de Xoán e tal como ensinábano os teólogos católicos. A caveira situada aos pés da cruz fai referencia ao monte Calvario (mencionado no evanxeo como lugar da caveira), e era ademais un símbolo de salvación xa que o sacrificio de Cristo tería redimido o pecado orixinal de Adán quen, segundo unha antiga tradición cristiá, estaba enterrado no lugar da crucifixión.