Jarrón con flores y espejo

Nos anos sesenta, tras as súas colaboracións co grupo El Paso, Lago abandona a abstracción e súmase aos grupos pictóricos franceses de pensamento existencialista, que propugnan unha volta á figuración, ao real e o cotián. Elixe os seus motivos entre un marco familiar que apenas modifica nin parece preparar previamente: son formas simples, obxectos próximos e humildes que pinta directamente. A gama de azuis e grises envolve ao resto das cores baixo unha luz tamizada que transmite equilibrio e harmonía ao resto da composición, xeralmente unha mesa con mantel encárgase de dar profundidade aos espazos. A aparición de espellos será unha constante nas creacións deste autor, unhas veces tratados como obxectos decorativos, outras ampliando a escena.