Imaxe:

Jugadores de naipes

Autores/as:
Cronoloxía:
1627[ca]

A escena dunha partida de cartas é un exemplo da pintura de temática costumista que se fixo moi popular nos Países Baixos. Representa a un grupo de xogadores de cartas, distribuídos ao redor dunha mesa e iluminados cunha intensa luz que permite centrar o interese nas súas caras e nos xestos das mans. Os rostros dos personaxes masculinos ten un marcado carácter realista, fronte a un modelo máis idealizado nas figuras femininas. Con todo, a expresión directa e a espontaneidade nos xestos dos personaxes xunto coa reprodución maxistral do mantel e obxectos, póñennos en relación directa co naturalismo que caracterizou á pintura de xénero desta época. Os personaxes visten segundo a moda do século XVII e para dar impresión de profundidade, Rombouts sitúa algúns deles de costas ao espectador, o que se coñece como repoussoirs. No século XVII a pintura de xénero alcanza un gran desenvolvemento especialmente nos Países Baixos. Pero no sur de Europa, Caravaggio e seguidores seus como Bartolomeu Manfredi xa elaboraban escenas de estilo popular con representacións de músicos, xogadores, adiviñas ou tabernas, que alcanzarán unha gran difusión por Europa Occidental especialmente nas décadas de 1620 e 1630. Numerosos artistas flamencos (Van Honthorst, de Coster, Seghers, Janssens ou Theodoor Rombouts), que se forman en Italia ou simplemente viaxan a ela, ven claramente influenciados por ese estilo caravaggista que trasladan aos Países Baixos onde se fará moi popular, especialmente en cidades como Utrecht ou Anveres. O tema remítenos aos Xogadores de cartas de Caravaggio (c. 1595), que xunto coa Buenaventura presentábanse como formas relativamente novas para a sociedade romana do momento. Desde a pintura de Caravaggio, as partidas de cartas, chegarían a constituír case un subgénero por si mesmas. Pintores como Brouwer, George da Tour, Gerard Seghers, Cornelio de Vos, Ter Borch ou o mesmo Theodoor Rombouts farían as súas propias interpretacións do mesmo. Podemos atopar obras, onde se presenta aos xogadores como tramposos ou tahúres, tal como pinta Caravaggio e algúns artistas, ata visións menos marxinais, sen enganos nin trampas, sendo as mulleres mesmo, axudadas por cabaleiros que lles elixen as cartas máis adecuadas para a xogada, como parece ocorrer neste cadro. A influencia de Caravaggio apréciase tamén nesta obra nos personaxes, que aparecen retratados a tamaño natural, de medio corpo e en primeiro plano e iluminados ante un fondo indefinido máis escuro. Anque a obra de Rombouts foi un claro expoñente dos modelos caravaggiescos, ao final da súa vida irase distanciando do mestre napolitano cara a composicións con iluminación máis difusa.

Folla técnica

Número de inventario:
6267
Materia / Soporte:
Lenzo
Contexto cultural / Estilo:
Barroco
Autores/as:
Cronoloxía:
1627[ca]
Clasificación:
Pintura
Iconografía:
Arquitectura. Interiores
Xogos e deportes
Escena. Xénero
Sala:
Procedencia:
Depósito: Museo Nacional del Prado (14/06/2011)
Historial:

EXPOSICIÓNS:
2017: Ola Prado! Two Collections in Dialogue. Kunstmuseum Basel, Switzerland. 8 de abril- 20 de agosto de 2017.

Medidas:
Con marco: Altura = 119 cm; Anchura = 240,5 cm; Profundidade = 8,2 cm
Lenzo: Altura = 100 cm; Anchura = 223 cm
Técnica:
Pintura ao óleo
Obxecto:
Cadro