Sierra de Guadarrama

Tras iniciar a súa formación en Santiago baixo o maxisterio de José María Fenollera, trasládase a Madrid para continuar coa súa evolución artística. A serra do Guadarrama é un cadro pintado durante a súa estancia en Madrid e un exemplo da súa vocación paisaxista. O tema da paisaxe de montaña foi frecuente no paisaxismo español de finais de século a partir de Carlos de Haes e os seus discípulos. Tamén é propio da pintura do momento o feito de resaltar a tonalidade violácea da serra madrileña. Neste lenzo fúndense a expresión dunha visión lírica da natureza e o naturalismo introducindo xa novidades respecto a exemplos anteriores, como o maior achegamento ao motivo representado que nos fai percibir a monumentalidad e o silencio da montaña e un maior contraste e intensidade das cores. Ovidio Murguía encádrase pola súa temperá morte, aos vinte e oito anos, na denominada Xeración Doente Galega, denominada así polo pintor Felipe Belo Piñeiro. Murguía pintou outra vista da Serra de Guadarrama (Paisaxe de montaña), que con outros seis lenzos realizados en 1898, destináronse a decorar o Salón de Fumar do Pazo de Lourizán en Pontevedra, por encargo de Montero Ríos.