Sin Título

Cun estilo áxil nervioso e pulsional, Patiño plasma no lenzo toda unha amálgama de grafías, arabescos, manchas e cores enchendo a modo de horror vacui todo o espazo do cadro.

As cores, brillantes unhas e opacas outras, distribúense de tal modo que crean tramas e texturas diversas, logrando mesmo formas de aspecto xeolóxico e orgánico-biolóxico, mais que xeometrizante.

O movemento exprésase en distintos tempos pero simultáneos: ritmos frenéticos con formas concéntricas; ondulacións serpenteantes que simulan a magma volcánica avanzando, ou formas en continua transformación; formas rectangulares con predominio da linea. Todos estes ritmos, constrúen un espazo policentrado, dinámico, falto de unidade e por tanto con diversas perspectivas.