Bodegón

Partindo de elementos de gran cotidianeidad, Colmeiro constrúe un bodegón insólito. Algunhas das froitas, mazás e peras, están nun cuenco de cristal e outras esparexidas nun espazo sen delimitar, polo que parecen suspendidas no espazo de tonalidades azuis e verdosas moi intensas, de influencias fauvistas. Os bodegóns e naturezas mortas teñen un lugar destacado na pintura de Colmeiro, é un xénero no que vai investigar os cambios estéticos que incorpora das vangardas artísticas europeas. Neste lenzo mostra os cambios producidos na súa pintura, deixando atrás a estética do granito de formas e volumes rotundos en tons terrosos, para abrirse ás novas características que incorpora desde a súa estancia a París: cores vivas, pincelda solta e espazo sen delimitar, creando unha atmófera abstracta.