Minguillón, Julia

Julia Minguillón Iglesias (Lugo, 1906-Madrid, 1965). Aínda que nace na cidade de Lugo, pronto se desprazará coa súa familia a Vilanova de Lourenzá, e posteriormente a Burgos e Valladolid, iniciando nesta última cidade a súa formación pictórica, antes de regresar xunto coa súa familia a Lugo en 1923. En 1924 e 1925 estudará en Madrid, na Escola de Artes e Oficios, antes de ser bolseira pola Deputación lucense para continuar os seus estudos na Escola Superior de Belas Artes de San Fernando. A continuación comezará a dar clases de debuxo, antes de introducirse no ámbito das exposicións colectivas. Chegará a conseguir primeira medalla na Exposición Nacional de Belas Artes de 1941 pola súa obra A escola de Doloriñas, que define unha liña para seguir para a súa obra posterior. Viaxa a América en 1958 e regresa a Madrid en 1961, onde se asenta ata a súa morte. En canto á súa obra, cabe dicir que toca todos os xéneros: a paisaxe, o retrato, a representación de flores ou o bodegón, esquemas que vai conxugar individualmente nas súas obras de gran formato. A paisaxe e algúns bodegóns responden o carácter de produción íntimo cando a artista establece contactos directos coa contorna nos momentos que pasa en Viveiro, Vilanova de Lourenzá, Berán (Leiro, Ourense) ou Vigo, aos que se engaden a súa experiencia parisiense e as súas últimas paisaxes de Madrid. Son sobre todo nos óleos realizados en Lourenzá, nos que mostra un maior vínculo co costumista. Unha das constantes no seu traballo será unha observación do modelo plástico cunha alta liña de horizonte onde prima o total sobre o particular.