Carnavalada

Sobre un fondo de paisaxe tres personaxes disfrazados dispóñense en fila. A escena obecede ao carácter narrativo que conteñen a maioría das súas obras. Na década dos anos corenta desenvolve unha serie de temas inspirados nos contos e lendas de Galicia. É a época do Laxeiro fabulador que mostra nos seus cadros universos máxicos e trasmundos populares. os entroidos e máscaras. Represéntase aquí unha escena carnavalesca do mundo rural. Os seus personaxes, que adquiren un aspecto guiñolesco, divírtense nun escenario enmarcado por un murete macizo de bloques pétreos e unha parede de cantos. Esa robustez e arcaismo pétreo, establece unha perfecta conxunción coa vestimenta dos personaxes, e en xeral coa austeridade do ámbito paisaxístico da obra. En obras como esta xa podemos ver a característica sobriedade cromática, coas súas particulares entoacións de ocres. O pasisajismo terroso e de atmosferas pesadas, será outra das constantes do alfabeto particular do pintor.

Reverso: Nun primeiro plano, varias figuras de adultos e nenos dispóñense en círculo, nun segundo plano e sobre un fondo de casas, unha muller sentada sostén un neno en brazos e outro se sitúa ao seu lado.