Escribanía

 Escribanía de despacho na que destacan, segundo a tendencia  clasicista, os volumes puros e a sobriedade na decoración.

A bandexa de forma oval descansa sobre catro patas e está rodeada dunha varanda calada con cenefa de motivos de ondas que leva encima unha orla de perlas. O tinteiro e a salvadera axústanse na bandexa dentro dun bordo, teñen forma cilindríca e están decorados na parte superior cunha orla de perlas, nos seus corpos están gravados un motivo de entrelazo e grilandas que colgan de aros, as súas tapas son convexas e rematadas por follas, piña e botón. Na parte central e sobre un  plinto disponse o fuste acanalado dunha columna sobre o que descansa un vaso con orificios para colocar as plumas de escritura.

Este vaso ten no pescozo unha moldura e caen grilandas do asa esquerda á dereita, en ambas as caras hai un  medallón  ovalado coas iniciais do propietario no seu interior. As iniciais gravadas nas caras anterior e posterior deste vaso central,  M P B e J  M  R, parecen corresponder ás dos nomes e apelidos dos avós paternos de Emilia Pardo Bazán: Miguel Pardo Bazán (1784-1839) e Joaquina Mosquera e Ribeira. Despois herdaríaa o seu fillo, José Pardo Bazán e Mosquera (1827-1890) o pai da escritora. 

O conxunto acompáñase cunha pluma de prata rematada por unha ametista (nº  inv. 1230).