Correa de Vivar, Juan

Juan Correa de Vivar (Mascaraque, Toledo, c. 1510-Toledo, 1566). Xa en 1527 o seu nome aparece ligado a Juan de Borgoña, o seu mestre, e a outros pintores toledanos cos que colabora a miúdo, sobre todo en Toledo: Pedro de Cisneros e Francisco Comontes. Pouco a pouco a súa personalidade artística afiánzase en solitario, desprendéndose das influencias do seu mestre e recibindo as novidades artísticas contemporáneas. Na década de 1540 pasa pola asimilación de formas renacentistas do círculo de Rafael, pero tamén pola influencia de Leonardo e os seus discípulos nos seus modelos, influencia posiblemente recibida do foco valenciano. Baixo estas premisas na década de 1540 realiza obras como o conxunto de San Martín de Valdeiglesias en Madrid. Na seguinte década faise máis patente a influencia de Rafael e as súas figuras adquiren un maior sentido monumental. Na última década da súa vida aínda incorpora ao seu estilo novas influencias, como a sensibilidade e o dramatismo de Morales ou o manierismo de Alonso Berruguete, que cristaliza en dramáticas expresións faciais e alongamento das figuras. Correa mestura nas súas composicións esquemas de moi variada procedencia, polo que con frecuencia nas súas obras conviven elementos arcaicos e modernos. As súas figuras son, en xeral, elegantes e harmónicas cun modelado brando inmerso nun debuxo de amplos trazos. O seu cromatismo, ao principio de tons máis agres ao modo de Juan de Borgoña, modifícase na década de 1540 cando comezan a aparecer os primeiros tornasoles típicos do manierismo que se desenvolven plenamente nas dúas décadas seguintes, aclarándose entón a súa paleta, asemellándose máis coa de Juan de Juanes.