Imaxe:

Macías, O Namorado

Autores/as:
Cronoloxía:
1887

A figura de Macías encadeado está tendida no chan, ten unha lanza cravada nas costas e sostén a súa lira de trobador no brazo esquerdo. Cupido, que leva colgado ás súas costas o carcaj das frechas, sosteno no momento da súa morte. Trátase dun bosquexo para unha escultura de Macías, personaxe coñecido co adxectivo de O Namorado. Macías, trobador e cabaleiro, ao que se supón natural de Padrón, viviría na segunda metade do século XIV. A tradición medieval supono morto nos alxubes dun castelo onde foi encerrado por mor dunha vinganza amorosa, pasando á literatura como símbolo do morrer de amor. Existen moitas versións sobre a súa historia, nunhas Macías estaba ao servizo do Marqués de Villena e noutras do Maestre da Orde de Santiago, un ou outro entregan en matrimonio á dama da corte que era a amada de Macías. A pesar das contrariedades o trobador non desiste e segue escribíndolle poesías e cantos de amor ata que o marido movido polos celos mátao cunha lanza no alxube do castelo. 
As súas aventuras inspiraron a varios escritores como Lope de Vega que na súa obra Porfiar hasta morir recrea a súa historia no século XVII ou Mariano José de Larra no século XIX no seu drama histórico Macías, que retoma despois na novela titulada El doncel de Don Enrique el doliente, ambientada na Idade Media.
 

Folla técnica

Número de inventario:
3809
Materia / Soporte:
Barro cocido
Contexto cultural / Estilo:
Romanticismo
Autores/as:
Cronoloxía:
1887
Clasificación:
Escultura
Iconografía:
Instrumentos musicais
Figura. Masculina
Procedencia:
Asignación. Doazón: Fundación Pedro Barrié de la Maza (19/11/1990)
Historial:

Admitida por O.M. 3-10-1990. 

EXPOSICIÓNS:
Ano 1989: Isidoro Brocos (1841-1914). Fundación Caixagalicia, Sala de exposicións Caixa Galicia, A Coruña, 24 de novembro ao 22 de decembro

Medidas:
Escultura: Altura = 9 cm; Anchura = 16 cm; Profundidade = 10 cm
Técnica:
Modelaxe
Obxecto:
Escultura