Retrato del obispo D. Pedro González Vallejo

Retrato de medio corpo do bispo González Vallejo (1770-1842), personaxe que foi elevado á sede episcopal de Palma de Mallorca en 1819 e en 1836 elixido arcebispo primado de Toledo. Á súa vez, González Vallejo foi tamén un destacado político de ideoloxía liberal sendo Deputado a Cortes no Trienio Liberal. Durante o reinado de Fernando VII exiliarase en Francia de onde regresa tras a súa morte chegando a ostentar a Presidencia do Estamento de Próceres en 1835 nun contexto de difíciles relacións do Goberno liberal co estamento eclesiástico.

Pictóricamente destaca por unha banda, o gran verismo con que o pintor representa os seus rasgos físicos, o que fai que se vexa resaltado o aspecto mórbido da figura. E, doutra banda, o virtuosismo descritivo e os brillos na cruz pectoral e as calidades de teas e encaixes.