Martínez del Rincón y Trives, Serafín

Serafín Martínez do Recuncho e Trives (Palencia, 1840-Madrid, c. 1892). Iniciou a súa aprendizaxe na Escola Municipal de Debuxo de Palencia e posteriormente en Madrid, na Escola de Belas Artes de San Fernando. A partir de 1862 comezou a enviar obras ás Exposicións Nacionais. En 1867 logrou mención honorífica na Nacional pola pintura de xénero Reparto da sopa nun convento de capuchinos, ou A sopa boba.  En 1881 foi proposto polo xurado para medalla de segunda clase pola súa obra máis coñecida, baseada nas lendas malagueñas, A pena dos namorados, de inspiración orientalista, do mesmo xeito que Unha escrava do harén. Ao tempo, desenvolveu unha ampla actividade docente, comezando en 1866 na Escola de Belas Artes de Cádiz. Posteriormente pasou a ocupar a praza de catedrático de debuxo lineal e adorno na Escola de Belas Artes de Málaga, cidade que lle serviu de inspiración en múltiples cadros de xénero de casacones. En 1883 regresou a Cádiz para ostentar a cátedra de Colorido e Composición e, pouco antes de morrer, trasladouse a Madrid.