Modo de volar

Considérase que esta estampa nunca foi concibida como parte dos Disparates, pois xa se atopaba encadernada ao final do álbum da Tauromaquia, ademais de posuír un enfoque máis humano e positivo, ao mostrarnos un enxeño que, froito da razón, permite ao home idear un artificio mecánico co que cumprir o vello soño de Leonardo dá Vinci de sucar os ceos.

Contrariamente, este voo preséntasenos tamén como unha metáfora da inestabilidade, a irracionalidade humana e a inconstancia da fortuna, idea presente xa en numerosas obras de Goya. A pesar da aparente placidez da estampa anteponse o feito de que voar require dunha enerxía constante para manterse no aire, un símil do esforzo que sostiñan os liberais para manter as súas ideas desde a Cortes de Cádiz.

O feito de que o título manuscrito nas probas de estado non inclúa a palabra disparate tamén parece excluír a esta estampa da súa pertenza ao espírito inicial do conxunto.