Nos altos de Fuenfría (Serra de Guadarrama)

Nesta paisaxe de Beruete están presentes os ensinos do seu mestre Carlos de Haes a quen acompaña nas súas saídas para pintar ao aire libre e capturar de modo inmediato a paisaxe e a luz do instante. Isto proporciona un maior realismo ademais de supoñer unha nova forma, sincera e directa, de interpretar a natureza e en particular a paisaxe serrana.

En 1878 en París coñece a Martín Rico que vai influír o seu estilo e introducirlle no círculo de pintores plenairistas da Escola de Barbizón. Igualmente coñece as directrices da Institución Libre de Ensino capitaneada por Giner de los Rios. Participa e imprégnase da súa conceptualización e dunha renovación interpretativa máis ampla da paisaxe e da natureza. Hai unha superación da simple visión descritiva para compendiar valores estéticos, éticos ou científicos e de investigación que contemplen os accidentes xeográficos a xeoloxía ou a botánica presentes na paisaxe.

Todos eses coñecementos están presentes nesta obra -Nos altos de Fuenfría-, retrinco de paraxe serrana onde capta con asombroso naturalismo realista a variedade de compoñentes que caracterizan dita xeografía. Presenta un desordenado pedregal e os seus roquedos, os piñeirais cuxa figura lembra os realizados por Martín Rico en obras como -"Estudo do Guadarrama" ou "Unha paisaxe do Guadarrama", as súas ramas erizantes e crebadas son capaces de facernos intuír nun día de plenitude luminosa o trato adverso a que lles somete o vento. Beruete segue a senda de Carlos de Haes e da Escola de Barbizón e recorre á presenza de animais para amansar a abrupta paraxe coa súa apracible aparencia e tamén capturar unha instantánea do animal para acentuar a sensación de natural sinceridade. Igualmente nese afán por capturar a integridade de recursos paisaxísticos e plasmala con esa verdade que transcende o descritivo para achegarse a definir a personalidade dunha orografía concreta, é capaz de expresar a sensación de aridez a través da cor da terra, a ausencia de pastos ou a incidencia da luz solar sobre o pedregal.

Beruete foi un dos pioneiros na procura pictórica de paraxes e recunchos paisaxísticos na serra do Guadarrama e mostralos baixo esa perspectiva diversificadora e de revalorización. Representalos mediante esa visión innovadora directa e fiel iniciada a mediados de século por Martín Rico e Haes e desenvolvida especialmente desde os anos 90 por pintores naturalistas como Beruete, Morera ou Sorolla.