Os oficios
Historia - Artesanía - Traballo - Muller - Coidados - Industrialización
Gracias aos cadros costumistas coñecemos os distintos oficios ao longo da historia. Arrieiros, obreiros, mariscadoras, labregos e labregas... escenas cotiás que nos amosan distintas labores e oficios, algúns deles en desuso ou en proceso de desaparición. Ademais, o traballo pode chegar a ser un sinal de identidade dunha persoa, por eso en moitos retratos observamos os aperos ou ferramentas de traballo do persoaxe protagonista.
Na colección do museo podemos descubrir obras de distintos períodos e estilos centrándonos nas profesións que aparecen representadas. Así, este itinerario permitiranos viaxar dende o século XVII ó XXI a través dos oficios, descubrindo aqueles que desapareceron e os que perviviron no tempo.
Nos Xogadores de cartas vemos como os obxectos caracterizaron os oficios ó longo da historia, reparando neste caso nos mosquetes, armas que definían un tipo de soldados, os mosqueteiros.
Durante gran parte da historia, o traballo que ías realizar durante toda a túa vida viña definido pola familia na que nacías, realidade que afectou tanto ós gobernantes coma ás clases populares. É interesante facer esta reflexión ante o Retrato de Mariana de Austria, raíña consorte dende os 15 anos.
É interesante contrapoñer este oficio co de alcalde, coma o caso de Vicente Alsina, pois que sendo elixido democráticamente polos cidadáns, normalmente non desempeña unha persoa que estudou para el.
No museo tamén atopamos traballos que quedaron obsoletos debido ós avances tecnolóxicos, como é o caso dos arrieiros, homes que viaxaban transportando mercancías nos seus carros. Joaquín Sorolla representou no seu Boyero castellano a un arrieiro transportando fariña, bosquexo da obra que posteriormente sería La fiesta del pan.
Falar do ámbito laboral lévanos a reflexionar sobre as desigualdades ó longo da historia e que condicionaron dende o nacemento que traballos eran máis adecuados para cada persoa en función da súa raza, sexo, condición social ou diversidade funcional. En exemplo disto é a obra O vello da zanfona, de Isidoro Brocos.
Nun museo é imprescindible reflexionar sobre este tema dende o propio oficio de artista, ó que historicamente foi máis fácil acceder para os homes que para as mulleres. Julia Minguillón foi unha figura destacada por conseguir facer da pintura o seu oficio e ser a primeira muller en gañar o Premio do Círculo de Belas Artes de Madrid en 1948 ca súa obra Juventud.
As vangardas tamén se interesaron por representar os oficios máis característicos de cada lugar, como é o caso das Mariscadoras de Luis Seoane ou A tenda de Carlos Maside, que nos falan dureza da realidade das mulleres galegas de non fai tantos anos.
