Algúns autores fixan o nacemento das formas protocubistas picassianas na rigorosa formación recibida na Coruña.

Os seus precedentes máis notorios son as xeométricas casas de campo dos seus Cadernos coruñeses, que anticiparían algúnhas das primeiras paisaxes cubistas.

A isto uniríase o seu interese polos instrumentos musicais e os músicos –que na Coruña plasma en Escena popular galega (1895)–, iconografías que salpicarán con frecuencia a súa obra cubista. Ademais, nos xornais Azul y Blanco e La Coruña observamos formas prematuras da súa investigación (algunha figura humana, unha gaita ou a mesma Torre de Hércules), confrontando o contido e as regras xornalísticas que, anos máis tarde, atoparemos nos seus papiers collés.